Μακάρι να είχα την πολυτέλεια να μη χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά τον ΗΣΑΠ.
Δεν το λέω ούτε επειδή είμαι κατά των μέσων μαζικής μεταφοράς, ούτε επειδή το θεωρώ υποδεέστερο τρόπο μετακίνησης. Ίσα ίσα, που αποκομίζουμε καθημερινά τεράστια οφέλη από τη χρήση του.
Αυτό που με κάνει να αγανακτώ, είναι το γεγονός ότι ακόμη και το πιο επωφελές πράγμα, όταν το κατευθύνουν άνθρωποι χωρίς τη στοιχειώδη φαντασία και συνέπεια, καταντά σκέτη ταλαιπωρία.
" Τα έργα εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου του ΗΣΑΠ, άρχισαν στις αρχές του 2009, αν και θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί, τα έργα θα ολοκληρώνονταν κατά το πρώτο δίμηνο του 2010, όμως (...) η ολοκλήρωση τους παίρνει παράταση μέχρι τον επόμενο Ιούνιο. "
Μετά τον Ιούνιο ακολούθησε ο καταληκτικός Δεκέμβρης. "Καταληκτικός" - έτσι τον χαρακτήρισε η διοίκηση του "ηλεκτρικού". Οι επιβάτες όμως δεν είδαν τέλος και η ταλαιπωρία τους πιθανότατα θα συνεχιστεί και μετά τον Μάρτιο, πράγμα που αποπνέει απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα. Γιατί, όπως μας έμαθε η ΑΚΤΩΡ (εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο), η ιστορία κύκλους κάνει.
Θεώρησα, πως φωτογραφίζοντας κάθε μέρα την ίδια στάση, θα είχα απτή απόδειξη της στοιχειώδους προόδου στο έργο του ΗΣΑΠ. Μετά από μέρες κατέληξα, πως αρκεί να βγάλω μία μόνο φωτογραφία και να αντικαθιστώ καθημερινά την ημερομηνία, παίρνοντας το ίδιο αποτέλεσμα.
Γιατί, ενώ η προθεσμία για την ολοκλήρωσή του έργου είχε οριστεί στις 75 εβδομάδες, εμείς συνεχίζουμε να ταλαιπωρούμαστε και δεν γνωρίζουμε πότε αυτός ο παραλογισμός θα σταματήσει;
Η συνηθισμένη πια δικαιολογία της μάλλον ανίκανης διοίκησης, είναι ότι "φταίνε τα αρχαία", αν και έχουν κατηγορηθεί ακόμη και οι απεργίες των φορτηγών. Αυτό που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι, όταν χρησιμοποιώ τον "ηλεκτρικό" τα Σαββατοκύριακα (δηλαδή τις ημέρες που δήθεν γίνονται τα έργα), αρχαιολόγους ή ακόμη και εργάτες δεν βλέπω πουθενά - εκτός εάν τα τέσσερα άτομα που είδα πριν ένα μήνα στις ράγες να πίνουν τον καφέ τους μιλώντας στο κινητό, θεωρούνται αρχαιολόγοι.
Ακόμη και εάν είναι αναπόφευκτος ο διπλα-, τριπλα- ή τετραπλασιασμός του χρόνου, που ο κάθε επιβάτης αφιερώνει στο να πάει στον προορισμό του και αφού ο ΗΣΑΠ μας ζητάει τόσο καιρό "την κατανόησή μας", η οποία φτάνει ή έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια, γιατί να μην αντικαταστήσει τον "ηλεκτρικό" με λεωφορειακές γραμμές που να έχουν τουλάχιστον την ίδια απόδοση με αυτήν του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου;
Επιπλέον, δεν μπορώ να καταλάβω, πώς είναι δυνατό να μας επιβάλλεται να χρησιμοποιούμε διαφορετικές γραμμές του μετρό, χωρίς να προσφέρονται πολλές φορές αντίστοιχα λεωφορεία και χωρίς να υπολογίζονται οι ώρες που χάνουμε, όταν "ο χρόνος είναι χρήμα"! Και εδώ βρίσκεται ο παραλογισμός της υπόθεσης: χάνουμε τόσο χρόνο σήμερα, για να κερδίσουμε μια στιγμή αύριο!
Με προβληματίζει το γιατί η ΑΚΤΩΡ ανέλαβε το έργο, (αφού απ' ό,τι φαίνεται η σύμβασή της αποτελούσε μια ουτοπία, είτε λόγω της ίδιας, είτε λόγω των κονδυλίων του ΗΣΑΠ), καθώς και το ερώτημα, αν υπήρχε κάποια άλλη, λογικότερη λύση, που θα μας στερούσε την καθημερινή ταλαιπωρία. Αναρωτιέμαι, αν οι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση, θα αναλάβουν ποτέ τις ευθύνες τους και τους εύχομαι ολόψυχα να αναγκαστούν να χρησιμοποιούν τον "ηλεκτρικό τους" σε καθημερινή βάση και να μερίζονται με τους υπόλοιπους επιβάτες τις τριτοκοσμικές συνθήκες που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ελπίζω η αγανάκτηση των πολιτών σήμερα, να γίνει κίνητρο για τον σεβασμό τους σε αντίστοιχα έργα στο μέλλον.
(Γραμμένο ένα χρόνο πριν, 11/2010. Δυστυχώς, δεν έχουν αλλάξει και πολλά.)
Πηγή: apopsistas.blogspot.com
Δεν το λέω ούτε επειδή είμαι κατά των μέσων μαζικής μεταφοράς, ούτε επειδή το θεωρώ υποδεέστερο τρόπο μετακίνησης. Ίσα ίσα, που αποκομίζουμε καθημερινά τεράστια οφέλη από τη χρήση του.
Αυτό που με κάνει να αγανακτώ, είναι το γεγονός ότι ακόμη και το πιο επωφελές πράγμα, όταν το κατευθύνουν άνθρωποι χωρίς τη στοιχειώδη φαντασία και συνέπεια, καταντά σκέτη ταλαιπωρία.
" Τα έργα εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου του ΗΣΑΠ, άρχισαν στις αρχές του 2009, αν και θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί, τα έργα θα ολοκληρώνονταν κατά το πρώτο δίμηνο του 2010, όμως (...) η ολοκλήρωση τους παίρνει παράταση μέχρι τον επόμενο Ιούνιο. "
Μετά τον Ιούνιο ακολούθησε ο καταληκτικός Δεκέμβρης. "Καταληκτικός" - έτσι τον χαρακτήρισε η διοίκηση του "ηλεκτρικού". Οι επιβάτες όμως δεν είδαν τέλος και η ταλαιπωρία τους πιθανότατα θα συνεχιστεί και μετά τον Μάρτιο, πράγμα που αποπνέει απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα. Γιατί, όπως μας έμαθε η ΑΚΤΩΡ (εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο), η ιστορία κύκλους κάνει.
Θεώρησα, πως φωτογραφίζοντας κάθε μέρα την ίδια στάση, θα είχα απτή απόδειξη της στοιχειώδους προόδου στο έργο του ΗΣΑΠ. Μετά από μέρες κατέληξα, πως αρκεί να βγάλω μία μόνο φωτογραφία και να αντικαθιστώ καθημερινά την ημερομηνία, παίρνοντας το ίδιο αποτέλεσμα.
Γιατί, ενώ η προθεσμία για την ολοκλήρωσή του έργου είχε οριστεί στις 75 εβδομάδες, εμείς συνεχίζουμε να ταλαιπωρούμαστε και δεν γνωρίζουμε πότε αυτός ο παραλογισμός θα σταματήσει;Η συνηθισμένη πια δικαιολογία της μάλλον ανίκανης διοίκησης, είναι ότι "φταίνε τα αρχαία", αν και έχουν κατηγορηθεί ακόμη και οι απεργίες των φορτηγών. Αυτό που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι, όταν χρησιμοποιώ τον "ηλεκτρικό" τα Σαββατοκύριακα (δηλαδή τις ημέρες που δήθεν γίνονται τα έργα), αρχαιολόγους ή ακόμη και εργάτες δεν βλέπω πουθενά - εκτός εάν τα τέσσερα άτομα που είδα πριν ένα μήνα στις ράγες να πίνουν τον καφέ τους μιλώντας στο κινητό, θεωρούνται αρχαιολόγοι.
Ακόμη και εάν είναι αναπόφευκτος ο διπλα-, τριπλα- ή τετραπλασιασμός του χρόνου, που ο κάθε επιβάτης αφιερώνει στο να πάει στον προορισμό του και αφού ο ΗΣΑΠ μας ζητάει τόσο καιρό "την κατανόησή μας", η οποία φτάνει ή έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια, γιατί να μην αντικαταστήσει τον "ηλεκτρικό" με λεωφορειακές γραμμές που να έχουν τουλάχιστον την ίδια απόδοση με αυτήν του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου;
Επιπλέον, δεν μπορώ να καταλάβω, πώς είναι δυνατό να μας επιβάλλεται να χρησιμοποιούμε διαφορετικές γραμμές του μετρό, χωρίς να προσφέρονται πολλές φορές αντίστοιχα λεωφορεία και χωρίς να υπολογίζονται οι ώρες που χάνουμε, όταν "ο χρόνος είναι χρήμα"! Και εδώ βρίσκεται ο παραλογισμός της υπόθεσης: χάνουμε τόσο χρόνο σήμερα, για να κερδίσουμε μια στιγμή αύριο!
Με προβληματίζει το γιατί η ΑΚΤΩΡ ανέλαβε το έργο, (αφού απ' ό,τι φαίνεται η σύμβασή της αποτελούσε μια ουτοπία, είτε λόγω της ίδιας, είτε λόγω των κονδυλίων του ΗΣΑΠ), καθώς και το ερώτημα, αν υπήρχε κάποια άλλη, λογικότερη λύση, που θα μας στερούσε την καθημερινή ταλαιπωρία. Αναρωτιέμαι, αν οι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση, θα αναλάβουν ποτέ τις ευθύνες τους και τους εύχομαι ολόψυχα να αναγκαστούν να χρησιμοποιούν τον "ηλεκτρικό τους" σε καθημερινή βάση και να μερίζονται με τους υπόλοιπους επιβάτες τις τριτοκοσμικές συνθήκες που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ελπίζω η αγανάκτηση των πολιτών σήμερα, να γίνει κίνητρο για τον σεβασμό τους σε αντίστοιχα έργα στο μέλλον.
(Γραμμένο ένα χρόνο πριν, 11/2010. Δυστυχώς, δεν έχουν αλλάξει και πολλά.)
Πηγή: apopsistas.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου